Grand Canyon

Vandaag gaan we naar de Grand Canyon toe. Gisteravond samen besloten om niet naar de zonsopkomst te gaan. Achteraf hadden we dit wel kunnen doen want Rob was al om 4 uur en ik om 5 uur wakker.
Opgestaan en op de kamer ontbeten. Flessen water ingepakt in de rugzak. Het was een volle bepakking want was bijna 8 liter. We zouden met de pendelbus naar het park gaan. Lekker makkelijk. Bij nader informatie lukte dat niet want we hadden nog geen kaart voor de Nationale Parken. Dus toch met de auto. Is echt vlakbij want ons hotel was vlak voor de ingang (ongeveer 4 mijl).
Met nog 1 mijl te gaan kwamen we in de file en natuurlijk stonden we in de verkeerde rij. Alle rijen konden doorrijden en wij stonden maar stil. Maar uiteindelijk kwamen wij ook het park in. Een pas gekocht voor 1 jaar van de Nationale parken want we gaan er nog meer bezoeken.
Er stond aangegeven dat alle parkeerzones vol waren alleen achterin het park zou nog vrij zijn. We hadden nu echter geluk want op de eerste zone konden we onze auto mooi kwijt. Auto geparkeerd, water mee genomen en op stap. Bij het begincentrum in een bus gestapt die ons naar een mooi uitzichtpunt zou brengen. Nou dat was ook zo, Mather point. Hier hadden we ons eerste zicht op de Grand Canyon. Overweldigend is het. Vanaf dit punt verder gelopen naar het volgende punt en daar hadden we weer een heel ander uitzicht. Hier weer rondgekeken, foto's gemaakt en weer verder gelopen.
Als je ziet hoeveel auto's er binnenkomen zou je verwachten dat het heel erg druk zou zijn. Maar doordat we lopen langs de canyon en daar komen geen bussen, is het redelijk rustig.
Het is wel moorddadig warm. We moeten echt veel drinken, zeker omdat het rond het middaguur is en dus goed warm. Vandaag zou het rond de 43 graden worden, dus maak je borst maar nat (ach dat gebeurt vanzelf met die hitte.
Het ene mooie uitzichtpunt na het andere. Echt zo enorm groot en zo ver dat je kunt kijken. Af en toe zien we heel diep onder ons de Colorado rivier.
Het is ook een mooie wandelroute waarbij van alles over het ontstaan van de canyon verteld wordt. Hoe de lagen ontstaan zijn en welke steensoorten het zijn. Soms zie je mensen idiote capriolen uithalen om een mooie foto te maken.
Rond twee uur zijn we halverwege en daar zijn wat restaurantjes. Omdat het echt heel erg warm is besluiten we wat te eten en even uit de zon te gaan. Binnen is het lekker koel. We bestellen allemaal een hamburger die je zelf kunt samenstellen. Erg lekker. De drankjes worden steeds bijgevuld en dat is niet verkeerd, want dorst hebben we. Je krijgt altijd standaard een groot glas water en dan nog wat je bestelt.
Rond drie uur gaan we weer verder op pad. Buitengekomen weer even wennen aan de enorme warmte. We besluiten nu eerst met de bus te gaan. Uitgestapt en nu weer een heel ander mooi uitzicht. We lopen door naar het volgende punt en genieten volop. Daarna weer de bus gepakt naar helemaal het eindpunt, Hermit's rest. Vanaf hier weer zo'n bijzonder mooi uitzicht. Ieder uur veranderen de kleuren dat maakt het zo indrukwekkend en apart. Dan zegt Lieke dat ze Rop Verheijen (wie is de mol en familie Kruijs) ziet lopen. Ik vond hem altijd zo leuk bij wie is de mol, dus Sophie en Lieke vonden dat ik met hem op de foto moest. Ik durfde het niet te vragen maar Sophie gaat samen met Lieke achter hem aan en maken wel een foto met hem. Hij vond het heel leuk en reageerde enthousiast.
Inmiddels is het al half 6 en Lieke wil eigenlijk nog gaan zwemmen. Sophie wil graag de zonsondergang zien. Rob gaat samen met Lieke terug naar het hotel en ik blijf met Sophie in het park. We rijden met de bus terug naar het begin daar gaan Lieke en Rob met de auto terug naar het hotel. Sophie en ik gaan terug naar Mather's point waar de zonsondergang heel mooi moet zijn. Onderweg loopt er ineens een hert voor ons langs, samen met een jong. We kwamen rond kwart over 7 aan bij Mather's point en vanaf dat moment zie je de canyon iedere minuut veranderen van kleur. Spectaculair. Tot om kwart voor 8 de zon echt onder is en het mysterieus donker wordt. We hebben er van genoten. We gaan samen met de shuttelbus terug naar het hotel. Onderweg moet de chauffeur ineens hard remmen, voor ons lopen ook weer twee herten de straat over. Gelukkig niets geraakt.
Inmiddels bijna 9 uur als we aankomen bij het hotel. Rob en Lieke hebben gezwommen. Sophie en Lieke zijn nog samen een pizza gaan eten en Rob en ik mexicaans. Was wel bijzonder want we waren ongeveer de laatste gasten en iedere keer als er gasten vertrokken werden de stoelen bovenop de tafels gezet. De vloer werd ondertussen ook gedweild. Toen we weggingen moesten we opletten want de vloer was nat. Heel apart. Overigens wel echt lekker gegeten.
Weer een dag voorbij.